معمولان خیلی ها با کلمه « بروس لی » (bruce-lee) آشنایی دارند ، برخی درباره زندگی نامه ، قابلیت هایش ، آثار هنری و مکتوبش چیز های می دانند برخی هستند که کتب ، فیلم های سینمایی و مستند و… در پیرامونشان وجود دارد.
بروس لی کسی هست که هنوز خیلی چیز ها باید دربارش بدانیم ، کسی که موجب تحولات بنیادینی در جهان ورزش رزمی و هنر شد
بروس لی ابداع گر رشته ای ترکیبی « جیت کاندو » و سبک مبارزه منحصر به فرد در فیلم های رزمی ، فیلسوف و استاد توانمند فرهیخته هنر های رزمی می باشد
بروس لی در سال اژدها متولد شد، به طور خاص در ساعت اژدها و به سرعت به عنوان “اژدهای کوچک” شناخته شد
او به عنوان تاثیر گذارترین استاد رزمی قرن بیستم و نماد فرهنگ (Cultural icon) شناخته شده است .
هنر سینما بروس لی
فیلم های او موجب ارتقا سطح فیلم های رزمی هنگ کنگ شده بود و تحسین عام را بر انگیخته و موجی از علاقه مندی به فیلم ها و هنر رزمی چینی را در جهان بوجود آورد ، کارگردانی و جو فیلم او هنر رزمی را در هنگ کنگ و بقیه جهان تغییر داد.
بروسلی به یک چهره نمادین تبدیل شد به خصوص برای چینی ها زیرا فیلم هایش به عنوان افتخار ملی برای چین و ملی گرایی چینی ظاهر شد ، به طوریکه امروزه مسافران در هنگام ورود به فرودگاه بین المللی چین تابلو بروس لی را مشاهده می کنند .
البته مجسمه بروس لی که یک نماد رسمی و هنر رزمی در شهر هنگ کنگ قرار دارد که یکی از جاذبه های توریستی این شهر می باشد
آغاز ورود بروس لی به رزمی
آغاز کار و ورود بروس لی به هنر های رزمی توسط پدرش « لی هوی چون » صورت گرفت ، او در ابتدا مهارت های پایه ای در سبک (تای چی) را از پدرش فرا گرفت .
سی فوی بروس لی استاد بزرگ وینگ چون « ییپ من » دوست پدر بروسلی بود.
بروس لی از سن 13 سالگی تا 18 سالگی تحت تعلیم استاد « ییپ من » بود مانند اکثر مدارس هنر های رزمی چین در آن زمان کلاس ییپ من توسط شاگردان ارشد و درجه بالا اداره می شد.
یکی از شاگردان ارشد ییپ من « وانگ شون لونگ » بود و طبق گفته ها او بیشترین تاثیر را بر روی رشته رزمی کونگ فو وینگ چان بروسلی داشته است.
تعدادی از شاگردان ییپ من به دلیل بعضی آداب و رسومات چینی از آموزش به بروس لی خود داری کردند و ییپ من به طور خصوصی شروع به آموزش بروس لی را آغاز کرد .
بروس در کنار آموزش ها همچنین بوکس غربی را نیز یادگرفت و مسابقه فینال قهرمانی بوکس در سال 1958 را با ناک اوت « گری الم » که قهرمان سه باره مسابقات بود در راند سوم به پایان رساند ، بروس تکنیک های شمشیر زنی غربی را از برادرش « پیتر لی » که قهرمام شمشیر زنی در زمان خودش بود یاد گرفت .
تحصیل در آمریکا
بروس لی پس از سفر به آمریکا در مدرسه ادیسون ثبت نام کرد سپس تحصیل در رشته فلسفه مشغول گردید بروس تصمیم به آموزش دادن کونگ فو گرفت و با استقبال فراوان دوستانش مواجه شد ، « جان فان کونگ فو » نامی بود که بروس روی هنر رزمی خودش گذاشته بود که اساساً روش تعدیل یافته او در وینگ چون بود او کتابخانه بسیار بزرگی از انواع و اقسام کتاب های رزمی داشت و در مطالعه ، ارزیابی ، پیگیری هنر های رزمی و ارتقا روز افزون آن ها بسیار کوشا بود.
تمرین
بروس لی با اشتیاق و زحمات به صورت سازمان یافته تمرینات مداوم را شروع کرد و از ابزار های تمیرینی ، کاربردی ، ابداعی ، بهره می برد .
بروس آن چنان نگرش و رویکردی نسبت به هنر های رزمی داشت که با انجام حرکات سازنده موثر و پایه ای و اجرای ضربات کوبنده و کارساز در وضعیت های مختلف رزمی بتواند حرف اول را در پیروزی عملیات مبارزه ای داشته باشد و برای همین بود که هیچگاه « فرم رزمی » را تایید و قبول نکرده و پیوسته به دنبال موارد مهم ، اساسی ، کلیدی ، بود به همین منظور به تبادل نظر و فراگیری رشته ها و شاخه های گوناگون هنر های رزمی از اساتید مختلف می کرد هم چنین روش (لگد زنی) که شامل لگد مستقیم وینگ چان و لگد قدرتی کونگ فو شایؤلین شمالی بود را ارتقا بخشید و تمرین می کرد .
مخالفت آمریکایی ها
همانطور که بروسلی تمرین های خود را ادامه می داد به آموزش افراد نیز می پرداخت بعد از مدتی چینی ها مقیم آمریکا از وی خواستند دست از آموزش به خارجی ها بردارد اما بروس در تصمیمش مصمم بود آن ها برای تعطیل کردن باشگاه وی مبارزی به نام «وانگ جک مان » را به منظور مبارزه با بروسلی فرستاند که در این مبارزه وانگ شکست خورد مبارزه با « وانگ جنک مان » تاثیر به سزایی در روند شکل گیری آینده رزمی بروسلی داشت بروس متقعد بود که آن مبارزه بیش از حد طول کشید و او نتوانسته آن طور که انتطار داشت از تکنیک های وینگ چان استفاده کند.
او به سیستمی احتیاج داشت تا به شکوفایی هرچه بیشتر دانش و ارتقا ایده هایش بپردازد به همین خاطر با تاکید بر ( کاربردی بودن ، انعطاف پذیری سرعت و کار آمدی ) به توسعه سیستم و سبک جدید پرداخت.
ایده جیت کاندو (Jeet Kune Do)
ایده « جیت کاندو » (jeet kune Do) در سال (1965) در ذهن بروسلی متولد شد ، بروسلی با تمام وجود به دنبال راهکار هایی مهم و تعیین کننده ای بود که یک مبارز با استفاده از آن ها بتواند در میدان واقعی مبارزه به حریفی با تمام حرکات تهاجمی نامحدود غلبه کند و راهکار های درخشان که با ضربات (مهلک ، ترفند های جنگی ، قدرت های بدنی )حریف مقابله کند.
بروس لی جودو را با جیت کاندو ترکیب کرده بود و در جیت کاندو بروس تاکید فراوان بر آمادگی جسمانی به عنوان یک ضرورت برای یک رزمی کار داشت
او شروع به استفاده از روش های آموزشی متفاوتی نظیر :
بدنسازی = برای افزایش قدرت
دویدن = برای افزایش استقامت
تمرینات کششی = برای انعطاف پذیری
و بسیاری از روش های دیگر که او دائما در حال منطبق کردن با سیستم و سبک جیت کاندو بود، هنر رزمی او خروج از هرگونه عوامل محدود کننده بود .
هنر رزمی جیت کاندو علاوه بر برنامه های سامان یافته و آموزش های دفاعی و فلسفی و ویژیگی های تکنیکی ، تاکتیکی و مبارزاتی اش قالبی ارایه می دهد که یک رزمی کار در مواجه شدن با حریفی که از سبک یا شگردی خاص استفاده می کند خود را با آن منطبق کرده و از همان علیه حریفش استفاده کرده و مبارزه را با پیروزی به اتمام برساند
دانش و مهارت های گسترده و متنوع هنر های رزمی جیت کاندو هم هست و هم نیست ماننده آب که درون ظرفی ریخته می شود شکل آن ظرف و قالب آن را میگرد درست همانند نماد « یین ویانگ »
بروسلی می گفت
من از کسی می ترسم که یک فن بلده و اون را 1000 بار تمرین کرده
این عبارت دلالت و اهمیت این موضوع را می رساند که انجام مکرر تمارین سازمان یافته منجر به قدرت بیشتر فرایند حرکتی و در نهایت قابلیت های پرشور و شگفت آوری می شود
شرکت در مسابقات کاراته
بروسلی بر اثر پشتکار در تمرین های پیوسته قابلیت های قابل ملاحظه دست پیدا کرده بود اون تصمیم به شرکت در مسابقات کاراته و نشان دادن توانایی های خود در هنر های رزمی گرفت بین منظور در سال (1964) در میدان ورزشی « لانگ بیچ » با اجرای چند حرکت نمایشی با سرعت و قدرتی خیره کننده نامش بر سر زبان ها افتاد بروسلی در لانگ بیچ شنا با دو انگشت چی سایئو با چشمان بسته ، حرکت مشت یک اینچی که در اثر آن موجب افتادن فردی که ایستاده بود بر صندلی و از دست دادن تعادلش شد و حرکات حیرت انگیز ، سریع و جذاب به خوبی تمام تماشاچیان و اساتید را مجذوب خود کرد .
بروس لی جلوتر از زمان خود
این عبارت را تنها من نمی گویم « دان اینو سانتو » و بسیاری از اساتید برجسته و مهم می گویند،او به مطالعه فراوان در خصوص انواع سبک های رزمی غربی و شرقی می پرداخته و معتقد به استفاده از بهترین تکنیک ها بود . و دلیل قدرت بالا استعداد و ضریب هوشی فوق العاده جهت فراگیری و مهارت و کسب تجربه تلاش و کوشش مستمر در سن 32 سالگی به درجه بسیار بالایی از دانش رزم و هنر رسید . کسی که در 32 سالگی با به تکامل رسیدن خود دار فانی را وداع گفت کسی که در این سن به جایی رسید که یک رهروی هنر های رزمی (جدا از تمامی موانع و مشکلاتی که دامن گیر انسان می شود) برای رسیدن به آن درجه مستلزم این است که سال های بسیاری زیاد تمرین سازمان یافته اصولی همراه با آموزش دیدن زیر نظر اساتید برجسته متعدد ، مطالعات عمیق ، انجام مسابقات گوناگون که کسب آمادگی ، تجربه ، مهارت بالا شود را انجام دهد
ولی بروسلی در سنین جوانی مجموع بالای از دانش و تجربه رزمی ، هنر و توانمندیهای بدنی مهارت های تکنیکی و تاکتیکی و تمرکزات هنر های رزمی را دارا بود اون از هر فرصت و موقعیتی استفاده بهینه کرد حتی طبق خاطرات اطرافیان بروس لی مواقعی که در حال کتاب خواندن بود با دست یا پا مقابل مشغول زدن ضربات سایه تکنیکی انجام میداد